Herb:
Opis:
Sport i rekreacjaNajwiększym i najbardziej szczególnym walorem ziemi lubskiej są piękne lasy stanowiące 45% ogólnej powierzchni gminy. Spotyka się tu wiele gatunków drzew m.in.: topole kanadyjskie, limby, dęby błotne, jawory, lipy i platany. Ze względu na występowanie zwierzyny łownej istnieje możliwość organizowania polowań dla myśliwych z zagranicy. Rzędy platanów kolonolistnych rosnące wzdłuż rzeki Lubszy zachowały się w stanie niezniszczonym i tworzą piękny, zielony ciąg spacerowy dla mieszkańców miasta.Przez gminę przebiega kilka szlaków turystyki pieszej o łącznej długości 28 km. Zarząd Oddziału PTTK w Lubsku dla spopularyzowania walorów krajoznawczych, historycznych i osiągnięć gospodarczych Ziemi Lubskiej ustanowił odznakę krajoznawczą "Przyjaciel Ziemi Lubskiej".
Historia:
1220 - otrzymanie praw miejskich1251 - w księstwie głogowskim1331 - lenno korony czeskiej1482 - w rękach margrabiów brandenburskichod 1701 - w Królestwie Pruskim1846 - połączenie kolejowe1945 - miasto w granicach do Polski
Odwiedź:
zabudowa mieszkalna rynku i przyległych ulic - większośćbudynków posiada zabytkowy charakter, najstarsze z nich z XVIII w.kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny - jestnajstarszą budowlą kościelną miasta z połowy XIII w., styl gotycki z reliktami architektury późnoromańskiej, wnętrze nawy głównej kryte bogatymi sklepieniami sieciowymi
- resztki późnogotyckiej polichromii z XV w.
- renesansowe: ołtarz z 1585 r., ambona z 1586 r. i chrzcielnica z 1585 r.
- kamienne epitafia z XV w.ratusz - średniowieczny ratusz, pochodzący zapewne z XIVwieku, spalił się w czasie pożaru miasta w 1496 r., obecnyrenesansowy zbudowany przez architekta Antonio Alberi w latach 1580-82kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, zbudowany w 1908 r. w formach nawiązujących do architektury gotyckiej, jednonawowy, z pięcioboczną absydą prezbiteriańską, z wieżą zwieńczoną iglicą
- elementy kamiennego krzyża pokutnego ocalałe w murze oporowymzamek książąt głogowskich - usytuowany w północno-zachodniej strefie miasta, po raz pierwszy wymieniony w 1588 r., w związku z nabyciem go przez rodzinę Kotowiczów, która władała miastem do lat trzydziestych XVIII w., przebudowany w końcu XVI w. oraz gruntownie w XIX i XX w. (zatarto stylowe cechy obiektu), obecnie mieści się tu Państwowy Dom Pomocy Społecznej.
ratusz
fot. E. i M. Wojciechowscy